چه فرقی میکنه؟؟؟

که روی کاغذبنویسم یادیوار

یاحتی روی شیشه ی بخارگرفته ی دلم...........

یاروی غبار دلگیرلحظه ها...........

چه فرقی میکنه؟؟؟

که باخون بنویسم یاجوهر

یاحتی بااشکهای سردشبونم................

چه فرقی میکنه وقتی هیچوقت این دلنوشته های خیس قلبم

به دست معشوق رویاهام نخواهدرسید................

مـَטּ غَمــ براے خوردَטּ بِسیار دارَمــ ...تو دیگَر برایَمــ لقمهـ نگیر...!

+کاشــ هَمیشهـ در ^کودکے مےماندیمـــ...کهـ بهـ جایــِ دلــ هایِمانـــ سَرِ زانوهایمانـــ زَخمــ مےشُد...

+ نیازمَندیــ ـها :سَریعا بهـ یکــ دَلیلــِ خوبــــ بَرایــــِ اِدامهـ ِ ^زندگے نیازمَندیمــ

+هـَــرگِـــز بهــ گذَشتِهــ بَرنگــَـرد؛
اگر ســــيندرلآ برايــ ـــ برداشتنــ کفشَشـــ برميگشتــ ،
هيچوقتــ يکــ پرنسســـ نميشد ...

+غَمگینَمــ ...وَقتیــ همهـ جُفتــ ـهآ تنهاییَمـــ را بهـ رُخَمــ میکشند...حتیـــ جورابــ ـهایمـــ

+مَنــ کهـ نَقاشیــ اَمــ تَعریفیــ نَدارَد ...لااقلــ خودِتـــ راهِتو بِکیشــ و بُرو...!

مادر کودکش را شیر می دهد
و کودک از نور چشم مادر
خواندن و نوشتن می آموزد
وقتی کمی بزرگتر شد
 کیف مادر را خالی می کند
تا بسته سیگاری بخرد
بر استخوان های لاغر
و کم خون مادر راه می رود
تا از دانشگاه فارغ التحصیل شود
وقتی برای خودش مردی شد
پا روی پا می اندازد
و در یکی از کافه تریاهای روشنفکران
کنفرانس مطبوعاتی ترتیب می دهد و می گوید:
عقل زن کامل نیست...

کسایی که فک میکنن مسخره س میتونن اصلا نخوننش.و کسانی که فک میکنن ارزش خوندن داره انتشارش بدن.مرسی میشم

·        فقط با صدای لرزانت پرسیدی

·        چشمان کدام بی رحمی بود که ندید تن زخمی ات جایی دگر برای خنجرش ندارد؟؟

·        سرم را پایین انداختم وپاسخ دادم

خنجر نداشت و جز نوازش چیزی از دستان مهربانش ندیدم

با دستانت خواستی نوازشم دهی ولی دستانت را کنار کشیدم ...خواستی بپرسی ولی ادامه دادم

اری نوازش هایش،چشمان مهربانش و گرمی سخنانش ....نمی دانستم اگر برود روزی خنجری بر قلبم خواهد شد

سخنانم که تمام شد فهمیدی قصه ی تنهایی قلبم را،از جایت بلند شدی و با بغضی که سخت می کرد سخنانت را گفتی هنوز دیر نشده بعد کفشهایت را پوشیدی تا پیدایش کنی  گمشده ام را...چشم هایم را بستم و فریاد زدم

نه نه  نه ...نرو نرو

ترو خدا  دوباره نرو...نرو و زخمام و دوباره تازه نکن

از حرفام چند ساعتی خشکت زد بعد رو به من کردی ،مثل بارون گریه می کردی

اره باورت نمی شد

نشستی اشکات و به گونه هام زدی و با خنده گفتی

ببین اشکای هردوتامون شورند

بعد گفتی

همیشه منتظر همین یه کلمه بودم

۰۰۰نرو۰۰۰

به من گفتی که دل دریا کن ای دوست،همه دریاها از آن ما کن ای دوست
دلم دریا شد و دادم به دستت، مکش دریا به خون، پروا کن ای دوست
مکش دریا به خون، پروا کن ای دوست

کنار چشمه ای  بودیم در خواب، تو با جامی ربودی مار از آب
چو نوشیدیم از آن جام گوارا، تو نیلوفر شدی، من اشک مهتاب
تو نیلوفر شدی، من اشک مهتاب

تن بیشه پر از مهتابه امشب، پلنگ کوه ها  در خوابه امشب
به عاشقی دلی سامون گرفته، دل من در تنم بی تابه امشب
دل من در تنم بی تابه امشب

دلت که می لرزید من با  چشام دیدم
تو زل تابستون چقدر زمستونه
هوا گرفته نبود دلم گرفت اون شب
به مادرم گفتم هنوز بارونه … هنوز بارونه

قطار رد شدو رفت مسافرا موندن
مسافرا که برن قطار میمونه
تو برف بارونی قطار قلب منه
قلب شکسته من تو برف مدفونه
دونه به دونه غمی ریل به ریل شبم
غم توی خونه من هر شبو مهمونه

بگو شب  بخوابه من بیدارم
من  شبو زنده نگه می دارم
بگو شب بخوابه من بیدارم
من شبو زنده نگه می دارم

یه شب که سردم بود به مادرم گفتم
هوا که سرد میشه یاد تو میفتم
طفلی دلش لرزید دلش دوباره شکست
تو زل تابستون توکوچه برف نشست

مسافرا شعرن تو برف و بارونی
قطار قلب منه چشم تو پنجره هاش
پنجره ها بستن مسافرا خستن
ببار تا دم صبح به فکر هیچی نباش

دونه به دونه غمی غصه به غصه شبم
کاشکی یه روز صبح شه کاش فقط ای کاش

بگو شب  بخوابه من بیدارم
من  شبو زنده نگه می دارم
بگو شب بخوابه من بیدارم
من شبو زنده نگه می دارم

سیــگار !!!

تلقیــنی بــرای آرامــــش نـــیســـت

تــــسکـینـــی بـرای درد هــم نـــیـست

فــقـط تنـبیـهی ست بـرای مــــن

تـا دیــگر نخـــواهمـــــت....

بـعـضـی حـرفــ ـهـا گـفـتـنـی اسـتـــ . . .
بـعـضـی نـوشـتـنـی اسـتـــ . . .
و بـعـضـی هــیــچـــ ـکــدامـ . . .
ایــن ـروز ـهـا
بــه "هــیــچ کــدام" نـزدیـکـــ ـتـرم انـگـار . .

בنبالــ کسے نیستمـ کہ وقتے میگمـ

میرمـــ میگہ : نـــرو!

کسے رو میـخوامــ کہ

وقتے میگمـ میرمـــ

میگہ:صبــــــر کـטּ.منمـ باهات میامــ

+تنـهـــا نــــ♥ــــرو...+

ارزان تـــــــر از آنچه که فکرش را بکنی بــــودی

ولی ،

برای مـــــ   ــــن ؛

گران تمــــــ  ـــام شدی….

سر به هوا نیستم

امــ ـــ ــ ــ ــ ـا

همیشه چشم به آسمان دارم

حال عجیبی ست

دیدن همان آسمان که

“شاید “تــ ــ ــ ــ ــ ــو

دقایقی پیش

به آن نگاه کرده ای…!!!!

من مانده ام با یاد تــــــــــو
و بغضی که لگد می زند
بر حنجــــــــــــره ای پا به مـــاه . . .

خدایا

به تو سپردمش...

اما خواهشی ازت دارم...

یه روز...

یه جایی...

بغل یه غریبه ای مست مست....

بدجوری یاد من بندازش...!

بعضے ها رو باید از تــو رویـــآت بڪشے بیرون و

محــــڪم بغلش ڪنے،

به سلامتي اون پسري كه وقتي تو خيابون نگاهش به يه دختره ناز و خوشگل ميفته

بازم سرشو ميندازه پايين و زير لب ميگه: اگه آخرشم باشي

بازم انگشت كوچيكه عشقم هم نيستي

گُـفتـْے گُـذَشتـِﮧ ـهآ  گُذَشتِـﮧ !

نیسْتــے ـتآ بــِـبینْــے

مــَنـ  ـهَنــوزْ غَــرقِـ گُذَشتِـﮧ اے هَسْــتَمـ

کِـﮧ ـنِمیْـگُذرَـدْ . . .

به سلامتی اون دختری که

وقتی تو خیابون ی لکسوز واسش بوق میزنه

بازم سرش و میندازه پایین و زیر لب میگه

اگه ۷۳۰ هم داشته باشی......

چرخ پراید عشقمم نیستی

(اگه عاشقی به احترام همون عشقی که داری این پست و بدون نظرت رد نکن)

عــشــق؛ فــقــط عــزیزم و دوســـتت دارم نــیــســــت

عشق اینه که

تو هر شرایطی باهاش باشی، حتی اگه نفهمه.....!

زندگی حس غریبی است که یک وجح مهاجر دارد زندگی موج عشق و عطش است به وسعت یک محنا زندگی جستجوی عشق است در کوچه پس کوچه ی خاطره هاست زندگی تکرار است تکرار روز های گذشته زندگی زندگی زنگ تفریحی است بین تو لد و مرگ زندگی خاکستری است از عشق تو قسم به جامع عشقی که از مهرت به تن دارم فراموشت نخواهم کرد که تا جان در بدن دارم.

In The Name Of God

من آن  را به صدای قدم پیک بشارت دادم

و به آنان گفتم:

                       هر که با فرع صبا دوست شود

                                              خوابش آرام ترین خواب جهان خواهد بود

کار ما نیست شناسایی راز گل سرخ

                                             کار ما شاید این است

که در افسون گل سرخ شناور باشیم

                                               کار ما شاید این است

که میان گل نیلوفر سرخ

                                               پی آواز حقیقت بدویم

زندگی آشتی کردن در خوضچه ی اکنون است!

این عشق تو چرا کم نمی شــود وین سینه خالی از غم نمی شود دوای دردهـــای مـن تـــو بـوده ای چــرا نـگاه تـــو مرهـــم نمی شود تـمـــــام دل مـــــرا ســــــروده ای ســـرود تـــو تمـام هـم نمی شود آوارگــــی خســته می کنـد مـرا خستــگی دلیـل خوابم نمی شود عشـــق تــو وابـستـه می کند مرا و ایــــن طنــاب چــاهم نمی شود کجاست خنده های مه گرفته ات کـه ابـر ، عـابر سرابـم نمی شود کجاست دستهای تب گرفتــه ات کــه رهنــمای راهــــم نمی شود من از غریـب زادگــی دلـم گرفــت چــــــرا تمــام ، غربتـم نمی شود من از کـویر مانــدگی دلـم گرفــت چــــــرا وقـــت رفتنـــم نمی شود

دل من تنها بود
دل من هرزه نبود
دل من عادت داشت
که بماند یک جا
به کجا؟
معلوم است
به در خانه ی تو
دل من عادت داشت
که بماند آن جا
پشت یک پرده تور
که تو هرروز آن را
به کناری بزنی
دل من ساکن دیوارو دری
که تو هرروز از آن می گذری
دل من ساکن دستان تو بود
دل من گوشه یک باغچه بود
که تو هرروز به آن می نگری
دل من رادیدی؟
ساکن کفش تو بود
یادت هست؟

In The Name Of God

به صدای جویبارها

           به خروش موج دریا

                     به صفای کهکشانها

                                به قطار کاروانها

                                        به امید ساربانها

                                                به عروسی آ سمانها

                                                              به آرامگاه دریاها

به صداقت و امیدم

                      به جوا نیم به قلبم

                                             که تو را دوست دارم!

پستچي حواس پرت،

 نامه هاي تورا به خانه همسايه مي اندازد!

وگرنه محال است فراموشم كرده باشي...

كسي چه ميداند امروز چند بار فرو ريختم...

از ديدن كسي كه،
تنهــا لباسش شبيــه به " تــو " بــود...!

اگر ماه بودم

اگر ماه بودم به هرجا که بودم

سراغ تورا از خدا می گرفتم

وگر سنگ بودم به هرجا که بودی

سر رهگذار تو جا می گرفتم

اگر ماه بودی به صد ناز شاید

شبی بر لب بام من می نشستی

وگر سنگ بودی به هرجا که بودم

مرا می شکستی مرا میشکستی

عشق

نپرس از من چه آمد بر سر عشق

جواب من به جز شرمندگي نيست

در زمانه اي كه عصا از كور مي دزدند

من ساده محبت جستجو ميكردم

گفته بودي

گفته بودی که چرا محو تماشای منی

آنچنان مات که حتی مژه بر هم نزنی

مژه بر هم نزنم تا که ز دستم نرود

ناز چشم تو به قدر مژه بر هم زدنی

In The Name of  God

چرا غم نمی داند که من غمگین ترین غمگین شهرم

بیا ای دوست با من باش که من تنها ترین تنهای شهرم!

سكوت

سکوتم را به باران هدیه کردم

تمام روزها را گریه کردم

نبودی در فراق شانه هایت

به هر خاکی رسیدم تکیه کردم...

مهرباني

چنین با مهربانی خواندنت چیست؟

بدین نامهربانی راندنت چیست؟

بپرس از این دل دیوانه من

که ای بیچاره ماندنت چیست؟

به نام آنکه زندگی را به توان ابدیت رساند.

هر لحظه که بی تو میگذرد احساس میکنم گمشده ای در وجود خود جستجو میکنم.

تنها در معبر آینه ای نشسته ام و شب را با من خلوتی است دو ستاره غریب در آینه زن حکم سر گردانند به دنبال بهانه ای میگردم تا برای تو بنویسم برای تو که استقامت کوه ها را به تعجب وا داشته ای.ای فرشته ی بگذار اعتراف کنم که تنها در پناه چشمان توست که هر لحظه  به آمدن بهار امیدوار می شوم پس تورا به لطافت لاله ها و مظلومیت شقایق ها سو گند می خورم  که نگاهت را از اهل زخمی من دریغ مداری دوستم بدار و هیچ گاه ار من فا صله نگیر تو میتوانی تر کم کنی و مرا با غم هایم  تن ها بگذاری  فقط در لحظه ای که پیش منی میروی هر گز قادر نخواهی بود

مانع گریستنم شوی!

کاش اون لحظه ای که یکی ازت میپرسه “حالت چطوره؟”

و تو جواب میدی “خوبم!”

کسی باشه که محکم بغلت کنه و آروم تو گوشت بگه: “میدونم خوب نیستی…

نفسم حتی فکر با تو  نبودن داغونم میکنه

دلم

اضافه اش از چشمانم میچکد 

 صبر کردن دردناک است و فراموش کردن دردناکتر

       ولی از این دو دردناک تر این است که

           ندانی باید صبر کنی یا فراموش

פֿــدآیــــآ بـــﮧ تـ ـو سپــــرבمــــشـَــــــ آمـــــآ یــــﮧ פֿــواهشــــــے ازتــ دارمـــ
اگه یــﮧ ـ روزے یــﮧجایــــی بغــــل یــﮧ غریبــــــﮧمســـــت مســـــت بـــــاشـــه                                     بــ בـ جورےیــ ـآבـ مــــטּ بنــــدازشــ

تکرار هرچیزی خسته کنندست

اما تو مثل نفسی که تکرارت تضمین زندگیمه

امشب به تک تک ستاره ها سر زدم اما هیچکدوم تو نبودی

وقتی به اخرین ستاره رسیدم در گوشم گفت:

اونی که دنبالش میگردی ماهه نه ستاره