سـالـ ـهآ،ماه ها و روزهآ مے گـُـذَرَد....

تــُ ـو بــے مـَטּ و بــآ او.... خــُـوشـ ـحآلــ ـے....

هـَــمیـטּ بـَـ ـرآےِ دِلِ تَنــهـ ـآیَــمـ ڪافــیـ ـستـــــ

رابطـــه ای کهـ مُردهـ ،

مَـטּ خوبَمـ ...مَـטּ آراممـ ... مَـטּ قول دآدهـ اَمـ

فَقط گآهے دلتنگـ میشومـ ....

دلتَنگـ تَر اَز هَمهـ دلتَنگـے هآ

گوشهـ اے مینشینَمـ ...

بآختَـטּ هآ و صِـدآے شکستَـטּ هآ رآ میشٌمآرمـــ

نـِـمیدآنمـ مَـטּ کٌـدآمـ اٌمیـد رآ نآ اٌمیـد کَردمـ ...

کٌـدآمـ خوآهش رآ نشنیدمــــ

بهـ کٌـدآمـ دلتَنگے خَنـدیـدمـ ـ کهـ اَلآטּ اینگونهـ دلتنگـم

تلخ تریـטּـــ جملـﮧ اے ڪـﮧ بعـב از مـבت ها عاشقے ،

ممکنــﮧ از زباטּ مَــعشوقِـت بشنوے اینـﮧ ڪـﮧ:

ما میتونیمـــ دوستاے خوبے براے همــ باشیمـــ

رفـــتـــنـــت...

نـــبـــودنـــت...

نـــامـــرديـــت...

هیچـــ کدومـــ واســم ســـوالـــ نـــشــد

فــــقـــطـ يـــهــ بـــغــــضـــ دارهـــ

خـــفـــمــــ مـــيـــکـــنـــهـــ :

چــه جـــوريـــ نـــگــاتـــ کـــرد کـــهـــ

مـــنـــو تـــنــهـــا گـــذاشــتـــی؟

دوســ ــــ ــــ ــتت دارم رازیســـ ــــ ـــ ـــت

کــ ــ ـــه میان حنجــ ـــ ــــ ــره ام

دق مــ ـــ ـــ ــی کند

وقتـــ ـــ ـــــ ـی که نیسـ ــ ــ ــتی

درونمـ غوغـآستـ ! سـآدهـ میشکنمـ بـآ کوچکـ تریـن تلنگریـ ...!

 خواستن همیشهـ توانستن نیستـ ...

گـاهیـ داغیستـ کهـ بر دلتـ میمـآنـَد !!

+تنهــآ چیزهـ بـآ کیفیتـ تویـ زندگیمون دردهـ

هر چهـ میکشیمش پارهـ نمیشهـ !!!

+ایــن خوبــ بودن هـآ مصلحتیستـ گـآهیـ بهتـر استـــ

از حـآلمـ بیخبَر باشیـ ....

+شبهـآ خوآبمـ نمیبرد

از دردِ ضربـاتـ شلّاق خـآطراتتـ روی قلبمـ

بیـ انصافـ

محکمـ زدیـ

جـآیش مـآندهـ استـ ....

+بهـانهـ برایـ گریهـ زیـآد استــ

امّا امـآن از

گریهـ های بیـ بهـآنهـ !

+این روزها کسیـ دروغ نمیـ گویــد

دروغ رآ تـآیپـــــــ میـ کـُنند ...

مے سپآرمت بـﮧ خدا ....

خدایے ڪـﮧ هیچـوقت تُو رآ بـﮧ مـن نسپرد...!

چیزهایی هست که دست خود آدم نیست ...

مثل دلتنگی یا مثل بی شعوری  !

کآشْ حَدِاَقَلْ جَوآنْمَرْدےْ مےْ کَردےْ . . . . . .

وَ مَهــْـرَبآنےْ اَمْ رآ بَهآنه ے رَفْتَنَتْ نِمےْ کَردےْ . . . . . .

تآ مَـטּ مَجْبُورْ نَشَوَمْ هَرْ رُوزْ سَنْگْ رآ نِشآטּ دِلَمْ بدَهَمْ . . . . . .

وَ بگُویَمْ اَگَرْ مِثْلِ ایـטּ بُودےْ . . . . . . او نِمیرَفْتْ . .

"ב لـــ ــــҐ"

يــ ــڪ ڪوچــ ــﮧ ے بـــ ــטּ بستـــــ ميـــ ــפֿـواهـــב

و يـــ ـڪ باراטּ نــــــم نـــــــم

و يـ ـــڪ "פֿــــــבا"

ڪﮧ ڪمـ ـے باهــ ــم راه بــ ـرویــــҐ

هميـــــטּ .

عشق ایستادن زیر باران و خیس شدن باهم نیست!

عشق آن است که یکی برای دیگری چتر شود و دیگری

نفهمد چرا خیس نشد

روزگار نبودنت را برایم دیکتـــﮧ مــے کند...

و نمره ے مـטּ باز صفر مــے شود ...!!!

هنوز نبودنت را یاد نگرفتـــﮧام...

شیشـــﮧ نازُک احــــــــساس مرا دست نــزטּ

چندِشم مـے شود از لَک انگُشت دروغ

آטּ کــﮧ مــے گُفت کــﮧ احســـاس مرا مــے فـهـمد...

کو ؟ کجا رفت؟ کـﮧ احساس مرا خوب فُروخت !!

خُـــــ ـــدایآ

مـטּ دلم قرصــﮧ

کســے غیر از تو با مـטּ نیست

خیالت از زمین راحت کـﮧ حتــے روز روشــטּ نیست

کســے انجا نمـے بینـﮧ کـﮧ دُنیا زیر چشمــــاتـﮧ

یـﮧ عمره یادموטּ رفتـﮧ زمیـטּ دار مکافاتـﮧ

فراموشم شده گاهــے کـﮧ ایـטּ پاییـטּ چـﮧ ها کردم

کــﮧ روزے باید از اینجا بـازم پیش تـــــو برگردم

خُدایا وقت برگشتـטּ یکم با مـטּ مدارا کـטּ

شنیدم گرمــﮧ آغوشت...

شاعرانــﮧ ـها ے مـטּ براے تو

ایـטּ صدا خستــﮧ است

ایــטּ دو چشم گوشــﮧ اے نشستــﮧ است

شاعرانــﮧ شعر مـטּ شاعر زبالــﮧ ها

ایـטּ کلام خستــﮧ است

شاعر زبالــﮧ ـها .... ایـטּ منم!

نــﮧ نخند!!

ایـטּ کلام خستــﮧ ام زبالــﮧ نیست

ایـטּ صداے خستـﮧ هم بهانـﮧ نیست...

شاعر زبالـﮧ ـها ایـטּ نواے خستـﮧ است!

ایـטּ صدا...ایـטּ دلِ شکستـﮧ است

ایـטּ قلم کـﮧ بیـטּ عاشقانـﮧ ـها به خوטּ نشستـﮧ است

ایـטּ منم ...! شاعر زبالـﮧ ها

ایـטּ تویــے لیلــے ستاره ها

عاشقانــﮧ گویمت:

عاشقانــﮧ ـهای مـטּ ...عاشقــے کــﮧ مــے کنند

عاشق تو مــے شوند!

عاشق تو مــے شوند...عاشقانـﮧ ـهای مـטּ

پس تو را قسم به عاشقانــﮧ ـها

عاشقــے کـטּ ایـטּ دو خطِ مانده را...!

چه فرقی میکنه؟؟؟

که روی کاغذبنویسم یادیوار

یاحتی روی شیشه ی بخارگرفته ی دلم...........

یاروی غبار دلگیرلحظه ها...........

چه فرقی میکنه؟؟؟

که باخون بنویسم یاجوهر

یاحتی بااشکهای سردشبونم................

چه فرقی میکنه وقتی هیچوقت این دلنوشته های خیس قلبم

به دست معشوق رویاهام نخواهدرسید................

مـَטּ غَمــ براے خوردَטּ بِسیار دارَمــ ...تو دیگَر برایَمــ لقمهـ نگیر...!

+کاشــ هَمیشهـ در ^کودکے مےماندیمـــ...کهـ بهـ جایــِ دلــ هایِمانـــ سَرِ زانوهایمانـــ زَخمــ مےشُد...

+ نیازمَندیــ ـها :سَریعا بهـ یکــ دَلیلــِ خوبــــ بَرایــــِ اِدامهـ ِ ^زندگے نیازمَندیمــ

+هـَــرگِـــز بهــ گذَشتِهــ بَرنگــَـرد؛
اگر ســــيندرلآ برايــ ـــ برداشتنــ کفشَشـــ برميگشتــ ،
هيچوقتــ يکــ پرنسســـ نميشد ...

+غَمگینَمــ ...وَقتیــ همهـ جُفتــ ـهآ تنهاییَمـــ را بهـ رُخَمــ میکشند...حتیـــ جورابــ ـهایمـــ

+مَنــ کهـ نَقاشیــ اَمــ تَعریفیــ نَدارَد ...لااقلــ خودِتـــ راهِتو بِکیشــ و بُرو...!

مادر کودکش را شیر می دهد
و کودک از نور چشم مادر
خواندن و نوشتن می آموزد
وقتی کمی بزرگتر شد
 کیف مادر را خالی می کند
تا بسته سیگاری بخرد
بر استخوان های لاغر
و کم خون مادر راه می رود
تا از دانشگاه فارغ التحصیل شود
وقتی برای خودش مردی شد
پا روی پا می اندازد
و در یکی از کافه تریاهای روشنفکران
کنفرانس مطبوعاتی ترتیب می دهد و می گوید:
عقل زن کامل نیست...

کسایی که فک میکنن مسخره س میتونن اصلا نخوننش.و کسانی که فک میکنن ارزش خوندن داره انتشارش بدن.مرسی میشم

·        فقط با صدای لرزانت پرسیدی

·        چشمان کدام بی رحمی بود که ندید تن زخمی ات جایی دگر برای خنجرش ندارد؟؟

·        سرم را پایین انداختم وپاسخ دادم

خنجر نداشت و جز نوازش چیزی از دستان مهربانش ندیدم

با دستانت خواستی نوازشم دهی ولی دستانت را کنار کشیدم ...خواستی بپرسی ولی ادامه دادم

اری نوازش هایش،چشمان مهربانش و گرمی سخنانش ....نمی دانستم اگر برود روزی خنجری بر قلبم خواهد شد

سخنانم که تمام شد فهمیدی قصه ی تنهایی قلبم را،از جایت بلند شدی و با بغضی که سخت می کرد سخنانت را گفتی هنوز دیر نشده بعد کفشهایت را پوشیدی تا پیدایش کنی  گمشده ام را...چشم هایم را بستم و فریاد زدم

نه نه  نه ...نرو نرو

ترو خدا  دوباره نرو...نرو و زخمام و دوباره تازه نکن

از حرفام چند ساعتی خشکت زد بعد رو به من کردی ،مثل بارون گریه می کردی

اره باورت نمی شد

نشستی اشکات و به گونه هام زدی و با خنده گفتی

ببین اشکای هردوتامون شورند

بعد گفتی

همیشه منتظر همین یه کلمه بودم

۰۰۰نرو۰۰۰

به من گفتی که دل دریا کن ای دوست،همه دریاها از آن ما کن ای دوست
دلم دریا شد و دادم به دستت، مکش دریا به خون، پروا کن ای دوست
مکش دریا به خون، پروا کن ای دوست

کنار چشمه ای  بودیم در خواب، تو با جامی ربودی مار از آب
چو نوشیدیم از آن جام گوارا، تو نیلوفر شدی، من اشک مهتاب
تو نیلوفر شدی، من اشک مهتاب

تن بیشه پر از مهتابه امشب، پلنگ کوه ها  در خوابه امشب
به عاشقی دلی سامون گرفته، دل من در تنم بی تابه امشب
دل من در تنم بی تابه امشب

دلت که می لرزید من با  چشام دیدم
تو زل تابستون چقدر زمستونه
هوا گرفته نبود دلم گرفت اون شب
به مادرم گفتم هنوز بارونه … هنوز بارونه

قطار رد شدو رفت مسافرا موندن
مسافرا که برن قطار میمونه
تو برف بارونی قطار قلب منه
قلب شکسته من تو برف مدفونه
دونه به دونه غمی ریل به ریل شبم
غم توی خونه من هر شبو مهمونه

بگو شب  بخوابه من بیدارم
من  شبو زنده نگه می دارم
بگو شب بخوابه من بیدارم
من شبو زنده نگه می دارم

یه شب که سردم بود به مادرم گفتم
هوا که سرد میشه یاد تو میفتم
طفلی دلش لرزید دلش دوباره شکست
تو زل تابستون توکوچه برف نشست

مسافرا شعرن تو برف و بارونی
قطار قلب منه چشم تو پنجره هاش
پنجره ها بستن مسافرا خستن
ببار تا دم صبح به فکر هیچی نباش

دونه به دونه غمی غصه به غصه شبم
کاشکی یه روز صبح شه کاش فقط ای کاش

بگو شب  بخوابه من بیدارم
من  شبو زنده نگه می دارم
بگو شب بخوابه من بیدارم
من شبو زنده نگه می دارم

سیــگار !!!

تلقیــنی بــرای آرامــــش نـــیســـت

تــــسکـینـــی بـرای درد هــم نـــیـست

فــقـط تنـبیـهی ست بـرای مــــن

تـا دیــگر نخـــواهمـــــت....

بـعـضـی حـرفــ ـهـا گـفـتـنـی اسـتـــ . . .
بـعـضـی نـوشـتـنـی اسـتـــ . . .
و بـعـضـی هــیــچـــ ـکــدامـ . . .
ایــن ـروز ـهـا
بــه "هــیــچ کــدام" نـزدیـکـــ ـتـرم انـگـار . .

בنبالــ کسے نیستمـ کہ وقتے میگمـ

میرمـــ میگہ : نـــرو!

کسے رو میـخوامــ کہ

وقتے میگمـ میرمـــ

میگہ:صبــــــر کـטּ.منمـ باهات میامــ

+تنـهـــا نــــ♥ــــرو...+

ارزان تـــــــر از آنچه که فکرش را بکنی بــــودی

ولی ،

برای مـــــ   ــــن ؛

گران تمــــــ  ـــام شدی….

سر به هوا نیستم

امــ ـــ ــ ــ ــ ـا

همیشه چشم به آسمان دارم

حال عجیبی ست

دیدن همان آسمان که

“شاید “تــ ــ ــ ــ ــ ــو

دقایقی پیش

به آن نگاه کرده ای…!!!!

من مانده ام با یاد تــــــــــو
و بغضی که لگد می زند
بر حنجــــــــــــره ای پا به مـــاه . . .

خدایا

به تو سپردمش...

اما خواهشی ازت دارم...

یه روز...

یه جایی...

بغل یه غریبه ای مست مست....

بدجوری یاد من بندازش...!

بعضے ها رو باید از تــو رویـــآت بڪشے بیرون و

محــــڪم بغلش ڪنے،

به سلامتي اون پسري كه وقتي تو خيابون نگاهش به يه دختره ناز و خوشگل ميفته

بازم سرشو ميندازه پايين و زير لب ميگه: اگه آخرشم باشي

بازم انگشت كوچيكه عشقم هم نيستي

گُـفتـْے گُـذَشتـِﮧ ـهآ  گُذَشتِـﮧ !

نیسْتــے ـتآ بــِـبینْــے

مــَنـ  ـهَنــوزْ غَــرقِـ گُذَشتِـﮧ اے هَسْــتَمـ

کِـﮧ ـنِمیْـگُذرَـدْ . . .

به سلامتی اون دختری که

وقتی تو خیابون ی لکسوز واسش بوق میزنه

بازم سرش و میندازه پایین و زیر لب میگه

اگه ۷۳۰ هم داشته باشی......

چرخ پراید عشقمم نیستی

(اگه عاشقی به احترام همون عشقی که داری این پست و بدون نظرت رد نکن)

عــشــق؛ فــقــط عــزیزم و دوســـتت دارم نــیــســــت

عشق اینه که

تو هر شرایطی باهاش باشی، حتی اگه نفهمه.....!

زندگی حس غریبی است که یک وجح مهاجر دارد زندگی موج عشق و عطش است به وسعت یک محنا زندگی جستجوی عشق است در کوچه پس کوچه ی خاطره هاست زندگی تکرار است تکرار روز های گذشته زندگی زندگی زنگ تفریحی است بین تو لد و مرگ زندگی خاکستری است از عشق تو قسم به جامع عشقی که از مهرت به تن دارم فراموشت نخواهم کرد که تا جان در بدن دارم.

In The Name Of God

من آن  را به صدای قدم پیک بشارت دادم

و به آنان گفتم:

                       هر که با فرع صبا دوست شود

                                              خوابش آرام ترین خواب جهان خواهد بود

کار ما نیست شناسایی راز گل سرخ

                                             کار ما شاید این است

که در افسون گل سرخ شناور باشیم

                                               کار ما شاید این است

که میان گل نیلوفر سرخ

                                               پی آواز حقیقت بدویم

زندگی آشتی کردن در خوضچه ی اکنون است!

این عشق تو چرا کم نمی شــود وین سینه خالی از غم نمی شود دوای دردهـــای مـن تـــو بـوده ای چــرا نـگاه تـــو مرهـــم نمی شود تـمـــــام دل مـــــرا ســــــروده ای ســـرود تـــو تمـام هـم نمی شود آوارگــــی خســته می کنـد مـرا خستــگی دلیـل خوابم نمی شود عشـــق تــو وابـستـه می کند مرا و ایــــن طنــاب چــاهم نمی شود کجاست خنده های مه گرفته ات کـه ابـر ، عـابر سرابـم نمی شود کجاست دستهای تب گرفتــه ات کــه رهنــمای راهــــم نمی شود من از غریـب زادگــی دلـم گرفــت چــــــرا تمــام ، غربتـم نمی شود من از کـویر مانــدگی دلـم گرفــت چــــــرا وقـــت رفتنـــم نمی شود

دل من تنها بود
دل من هرزه نبود
دل من عادت داشت
که بماند یک جا
به کجا؟
معلوم است
به در خانه ی تو
دل من عادت داشت
که بماند آن جا
پشت یک پرده تور
که تو هرروز آن را
به کناری بزنی
دل من ساکن دیوارو دری
که تو هرروز از آن می گذری
دل من ساکن دستان تو بود
دل من گوشه یک باغچه بود
که تو هرروز به آن می نگری
دل من رادیدی؟
ساکن کفش تو بود
یادت هست؟

In The Name Of God

به صدای جویبارها

           به خروش موج دریا

                     به صفای کهکشانها

                                به قطار کاروانها

                                        به امید ساربانها

                                                به عروسی آ سمانها

                                                              به آرامگاه دریاها

به صداقت و امیدم

                      به جوا نیم به قلبم

                                             که تو را دوست دارم!

پستچي حواس پرت،

 نامه هاي تورا به خانه همسايه مي اندازد!

وگرنه محال است فراموشم كرده باشي...

كسي چه ميداند امروز چند بار فرو ريختم...

از ديدن كسي كه،
تنهــا لباسش شبيــه به " تــو " بــود...!

اگر ماه بودم

اگر ماه بودم به هرجا که بودم

سراغ تورا از خدا می گرفتم

وگر سنگ بودم به هرجا که بودی

سر رهگذار تو جا می گرفتم

اگر ماه بودی به صد ناز شاید

شبی بر لب بام من می نشستی

وگر سنگ بودی به هرجا که بودم

مرا می شکستی مرا میشکستی

عشق

نپرس از من چه آمد بر سر عشق

جواب من به جز شرمندگي نيست

در زمانه اي كه عصا از كور مي دزدند

من ساده محبت جستجو ميكردم